ഓടി ഒളിയ്ക്കുവാനൊരു
കാടിനിയില്ലത്രേ
.
കാലമേ അറിക -
ഇന്നിവിടെ
ഞാനൊറ്റ .
ചെമ്പട്ടുടുത്തർക്കൻ
കടലിൽമുങ്ങി
മരിക്കുമ്പോളൊക്കെ
മരിക്കുമ്പോളൊക്കെ
ഞാനും കറുത്തിരുണ്ടയെൻ
നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളിൽ
മുങ്ങിത്താഴ്ന്നിരുന്നു.
നാളെയുടെ ഭാഗ്യം
കൈവെള്ളയിലെ
വരകളിൽ പിടയുന്നത്
കണ്ടിരുന്നു
എന്നാൽ ,
എന്നിലെ ജനനമരണ -
എന്നിലെ ജനനമരണ -
ചക്രത്തിന്റെ ഗതി
വേഗങ്ങളെണ്ണി
പൂർണ്ണതയെന്നതൊരു
ഉൾക്കാഴ്ച്ച മാത്രമെന്ന
ബോധത്തിന്റെ
നൂൽപ്പാലവും കടന്നു
ഇവിടെയീ ബോധിമരച്ചുവട്ടിൽ
ഞാനിന്നേകനാണ്
ആത്മ ബോധത്തിന്റെ
കുണ്ഡലീനിയെ
ഉണർത്തി
നീ എന്ന ശക്തിയിലേക്ക്
ഒടുങ്ങാൻ .
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ