ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ അവസാനം (?)

നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള
ഓർമ്മകൾ ആണെന്നെ
ഒരു ചിത്രകാരൻ ആക്കിയത്
നീ വിശ്വസിക്കുമോ ?
നിന്റെ കാലടികൾ
പതിഞ്ഞ ഇടവഴികളും
പടിക്കെട്ടുകളും
നിന്നെ കണ്ടു തുടുത്ത
ചെമ്പരത്തിപൂക്കളേയും
ഞാനെന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ
ചായക്കൂട്ടിൽ ചാലിച്ചാണ്
ഓർമ്മകളുടെ കാൻവാസിൽ
പകർത്തി വെച്ചതു .

എന്നിലെ കവിയേയും
കൈയ് പിടിച്ചുയര്ത്തിയത്‌
നീയും നിന്റെ ഓർമ്മകളും തന്നെ
ആ ചടുല വർത്തമാനങ്ങളും 
ചെഞ്ചുവപ്പൻ അധരങ്ങളെയും
ആ കാൽവിരൽ ചിത്രങ്ങളെയും
കണ്മിഴി,  കണ്മഷിയേയും
വർണ്ണിക്കുവാൻ
ഞാൻ ഉപമകളും
അലങ്കാരങ്ങളും തേടി .

ഒടുക്കം നീ മറഞ്ഞോരാ വഴിയിൽ
മിഴി നിറഞ്ഞോരാ നിമിഷ ത്തിൽ
നീ എന്നതൊരു മിഥ്യയും
ഞാൻ എന്നതൊരു സത്യവും
നമ്മളെന്നതൊരു സ്വപ്നവും
മെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ
ഞാനായി തീർന്നതിന്നാരോ ?