എന്റെ പെണ്‍പൂക്കൾ .

ഇല്ലാ ഇനിയെനിക്കൊന്നുമേ
പറയുവാനെഴുതുവാൻ. 
എൻ  തൂലിക തുമ്പിൽ നിന്നും
പൊഴിയുന്നു പൂക്കൾ,
ചുവന്ന പെണ്‍പൂക്കൾ.
ഏറ്റിയ തൂക്കിൽ നിന്നും
ഉയിർക്കുന്ന പൂക്കൾ.
അടിക്കുന്നു ചുഴറ്റി -
യൊരു കൊടുംകാറ്റു പോലെ.
ഒളിക്കുവാൻ ഇല്ല നിനക്കില്ലിനി
നേരം .
നിന്നെ ചുംബിച്ചു ചുംബിച്ചു
നിണമൂറ്റി ത്തീർക്കാൻ.
ഉയിർക്കുന്നു ചാവേറുകളീ 
ശവക്കുഴികളിൽ  നിന്നും.
അവസാന പിടച്ചിലിലും
ആനന്ദം കണ്ട - നിൻ കണ്ണുകൾ
തുളച്ചഗ്നിയിലെരിക്കാൻ,
നിന്റെ ചുടലയിൽ നിന്നു
ചടുലതാളമുതിർക്കാൻ,
വരുന്നുണ്ടുയിർത്ത്
എന്റെ പെണ്‍പൂക്കൾ .