അവർ

ഏതോ അദൃശ്യമായ
ചങ്ങല കണ്ണികളാൽ
പൂട്ടി ഇട്ടിരിക്കുന്നു
പരസ്പരം.
വേർപെടുത്തുവാനാകാതെ ,
വേർപെടുത്തിയാലും
അകന്നുമാറി പ്പോകുവാനാകാതെ
ചില ജന്മങ്ങൾ .
കൈകാലുകളിലെ
ചങ്ങലപ്പാടിനെ
പുഞ്ചിരികൊണ്ടു
മറയ്ക്കുന്നവർ.
മനസ്സിൽ പലവട്ടം
മരിച്ചുയർക്കുന്നവർ .
കടലാസ്സു പൂക്കളെപ്പോൽ
നിർജീവമായ് ജീവിച്ചു
തീർക്കുന്നവർ .
പുറമേ നിന്ന് -
കല്പ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്ന
കടമകളെയും ,
കടപ്പാടുകളെയും ,
നെഞ്ചോടു ചേർക്കുന്നവർ .
ജീവിതത്തിന്റെ
കണക്കു പുസ്തകങ്ങളിൽ
തങ്ങളുടെ ആകെത്തുക
പൂജ്യമെന്നറിഞ്ഞും
ഹൃദയത്തിൽ സമ്പന്നത
സൂക്ഷിക്കുന്നവർ .
നാളെയെന്തെന്ന ചോദ്യത്തിനു
മേൽപ്പോട്ടുയർത്തിയ
കണ്ണുകളിൽ ആകാശം
ഉത്തരമാക്കിയവർ .
പിടഞ്ഞൊടുങ്ങുന്ന
നിമിഷം വരെ ആർക്കോ
വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നവർ .